Sayfalar

17 Eylül 2010 Cuma

Ama biz bunu sana uzun zamandır söylüyoruz annecim....


Dün babannesinden alır almaz başladı heyecanlı heyecanlı okulda yaptıklarını anlatmaya.
Anlattıkları aynen şöyle;
İlk önce resim yapmışlar.Ve Elif bir otopark resmi çizmiş.(Bende çok merak ettim nasıl acaba?)
Yaptıkları resimleri panoya asmış öğretmeni hepsinin.
Daha sonra öğretmen ağlamayan çocukların (hala ağlayan çocuklar mevcut) yüzlerini boyamış.Herkes ne resmi istiyorsa onu yaptırmış öğretmenine.
Elif yanağına kırmızı renkte bir kalp yaptırmış.Gece yatana kadar da sildirmedi.
Daha sonra sınıftan ayrılırken oynadıkları oyuncakları ve boyaları toplamak için öğretmenine yardım etmiş.
Öyle söyledi,  şaşırdım.Çünkü biz , söylediklerimizi anlamaya başladığından beri bunu söylüyorduk.
Oyun oynadıktan sonra ve yatarken odasını toplayarak uyumasını söylüyorduk.
Biz söylediğimizde bahaneler uyduruyordu.Başım ağrıyor benim , artık çok yoruldum sen topla diye benim üzerime atıyordu bu görevi.Bunu yapmış olması beni sevindirdi.
Ayrıcaaaa Elif'den dün duyduğum en güzel şey ise şu aşağıdaki olay ;
Gece yatmak için hazırlanırken, sütünü içti, dişlerini fırçaladı, tuvalete çişini yaparken dedi ki "ööyetmenim tuvalet kağıtlayını boşu boşuna haycamayalım çocuklay dedi anne o yüzden az kopay tuvalet kağıdından" dedi.
Oysa ki çok değil, daha bir gün önce tam dolu tuvalet kağıdı rulosunu banyonun ortasına boşaltan sen değilmiydin Elifcik? Daha önceden yine aynı şeyi yaptığında sana biz de söylüyorduk bunları annecim.
Öğretmen söyleyince farklı oluyormuş demekki....
Okulun faydasını görmeye başladık 2 günde....
Mutluyum ....Onun okul maceralarını dinlemek bize zevk veriyor....

Hiç yorum yok: