Evde iken daha çok ilgilenirim dediğim bloğuma, doğru düzgün yazı yazamaz oldum.
Günler Ege ile ilgilenerek , ablamızı okula gönderip, ev işleriyle uğraşmakla ve bu ara yeni başladığım ahşap harf-yazı ları boyamakla geçiyor...
Baharın tam anlamıyla yüzünü gösterdiği, balkon keyiflerrinin yapılacağı şu günlerde, arkamızdaki ormandan gelen kuş cıvıltılarına , ana kız yaptığımız bazen de Ege'nin katıldığı sabah kahvaltılarına özlem duyacağım günler artık yaklaşmakta...
2 Mayıs itibari ile artık doğum iznim sona erecek ve 2 çocuk annesi olarak 12,5 yıldır çalıştığım işyerime geri döneceğim.
Şimdiden bunun sıkıntısı, telaşı, stresi ile birlikte, acaba 2 çocukla çalışma hayatını becerebilecekmiyim soruları da kafamda dolaşmakta.
Bunun dışında Elif'den alışık olmadığımız bir durum da bakıcı meselesi.Elif'e babannesi baktığı için gözümüz arkada kalmazdı hiç.Düşünmezdik hiç acaba yemeğini yedi mi, ağlıyor mu, uyudu mu diye.Ama şimdiki durumumuz daha farklı.2 çocuk da evimize gelen bakıcıya emanet edilecek.Yaklaşık 2,5 haftadır bakıcımız ile birlikteyiz.Çocuklarla birlikte alışma sürecindeyiz, şimdilik herşey yolunda , ve inşallah bu şekilde devam eder ve bende bu işin üstesinden gelebilirm.
Not: İşe başlamadan önce yazdığım ve yayınladığımı zannedip fakat taslakta takılı kalmış olan yazım.Ben işe başladım ve alıştık :)))
1 yorum:
inş.sıkıntısız atlatırsınız. zaten cocuklar hemen alısıyorda anneler alısamıyor aslında
Yorum Gönder