Yeni işler, yeni uğlaraşlar...

Uzun zamandır yazamamamın sebebi, bu harfler....

2 çocuk ve çalışma hayatı yetmezmiş gibi , kendi çocuklarımın isimlerini yazmaya başlayarak gelişen bu ahşap harf işi, çevremdeki insanların da beğenip sipariş vermesi üzerine ortaya çıktı.

İş hayatı ve 2 çocukla zor olmasına rağmen, şimdilik çok zevk alıyorum.

Kişiye özel ahşap isimler, dekoratif objeler  ve kararahta duvar panosu ve karatahta peçetelikler yapıyorum.İnstagram hesabımızdan ve web sayfamızdan ürünlerimizi inceleyebilirsiniz ve sipariş verebilirsiniz...

Hatta isterseniz bloğunuzda web sayfamızı tanıtabilirsiniz :p

ZEVKİNİZE DOKUNABİLMEK DİLEĞİYLE...

İnstagram hesabımız,

http://instagram.com/harfinisec

Web sayfamız,

http://harfinisec.com/

İşe dönmeye günler kala...

Evde iken daha çok ilgilenirim dediğim bloğuma, doğru düzgün yazı yazamaz oldum.
Günler Ege ile ilgilenerek , ablamızı okula gönderip, ev işleriyle uğraşmakla ve bu ara yeni başladığım ahşap harf-yazı ları boyamakla geçiyor...
Baharın tam anlamıyla yüzünü gösterdiği, balkon keyiflerrinin yapılacağı şu günlerde, arkamızdaki ormandan gelen kuş cıvıltılarına , ana kız yaptığımız bazen de Ege'nin katıldığı sabah kahvaltılarına özlem duyacağım günler artık yaklaşmakta...
2 Mayıs itibari ile artık doğum iznim sona erecek ve 2 çocuk annesi olarak 12,5 yıldır çalıştığım işyerime geri döneceğim.
Şimdiden bunun sıkıntısı, telaşı, stresi ile birlikte, acaba 2 çocukla çalışma hayatını becerebilecekmiyim soruları da kafamda dolaşmakta.

Bunun dışında Elif'den alışık olmadığımız bir durum da bakıcı meselesi.Elif'e babannesi baktığı için gözümüz arkada kalmazdı hiç.Düşünmezdik hiç acaba yemeğini yedi mi, ağlıyor mu, uyudu mu diye.Ama şimdiki durumumuz daha farklı.2 çocuk da evimize gelen bakıcıya emanet edilecek.Yaklaşık 2,5 haftadır bakıcımız ile birlikteyiz.Çocuklarla birlikte alışma sürecindeyiz, şimdilik herşey yolunda , ve inşallah bu şekilde devam eder ve  bende bu işin üstesinden gelebilirm.

Not: İşe başlamadan önce yazdığım ve yayınladığımı zannedip fakat taslakta takılı kalmış olan yazım.Ben işe başladım ve alıştık :)))

Hani şu "güne erken başlamak" diye birşey var ya, işte biz bugün onu yaptık :)
Herkese hayırlı cumalar, mutlu haftasonları ;)

Ben bugün anladım ki,
Uzun zamandır evde onunla yüz göz olmaktan, küçüğünün çıkaramadığı diş yüzünden son birkaç haftadır üzerime yapışması ve huysuzluğundan,bitmek bilmeyen ev işlerinden, ne yemek yapsam derdinden, düzelmek bilmeyen havalardan, işe başlamamın yaklaşmış olmasından, çocuklarımı bakıcıya emanet edecek olmanın stresinden, hiç ilgisi olmamasına rağmen sanırım ona çok kızdım bu ara.
Sabah tablette google yazdığı bu yazıyı görür görmez, boğazım düğümlendi gözlerimdeki yaşlar sanki hazırda bekliyormuş, dolu gibi birden bire dökülüverdi.Çok üzüldüm :(
Özür diledim, beni affet, kızmak istememiştim dedim, "önemli değil, affettim bile"dedi.Bunu duymak yetmedi tabikide, benim içim hala kırık.
O gitti okula, ben kaldım vicdanımla başbaşa.
Çok büyük vicdan azabı çektirdin bana...Aslında senle ilgisi olmayan, bütün suçu bana dayalı olan... :((

Elif' cik Okuyor...

Artık okumayı öğrendi.
Su gibi... Hızlı hızlı, takılmadan gayet güzel okuyor.
Okumayı öğrenmenin verdiği hevesle de okuma aşkı çıktı ortaya.
Sabah yataktan kalkar kalmaz, gece uyurken, kahvaltı ederken, tuvalette, dışarıya çıkarken, kardeşine....
Akla gelebilecek her yerde, elinde kitap, okurken görüyorum.
Sigara tiryakileri gibi, bir hikaye bitiyor, onu bırakıp hemen diğerine geçiyor.

Bu sayede bizim O'na kazandırmamız gereken okuma alışkanlığını, O bize kazandırdı.
Bundan böyle, artık her akşam ailecek, okuma saatlerimiz var bizim.

Umarım ondaki bu okuma hevesi kaybolmaz hiçbir zaman....

...

Geçen 10 yıla rağmen, hala ilk günkü gibi seviyorum seni :)

Kardeş...

Çok şanslı...
Çünkü o'nun dişlerini sıkarak; " senin için herrrrşeyi yaparım kuzuuuumm!" diyen bir ablası var.