Uykusunu alamamanın acısını çıkarttı bu sabah.
Zorla uyandırdım ve "hadi artık saçlarını bağlayalım ve okula giderken giyeceğin kıyafetleri hazırlayalım" dedim.
Bir taraftan da kendim hazırlanmaya çalışıyorum apar topar.
Kakltı binbir nazla.
Saçını bağladım,
beğenmedi ağladı,
tokayı çıkardı,
çok sıktıııın saçımııııı dedi.
Bidaha bağladım,
çokk gevşek olduuu dedi.
Ağladı, ağladı,ağladııııı...
Çıkardığım kıyafetleri beğenmedi, giymek istemedi.
Bu sırada da benim servisim geldi ve aşağıda beni bekliyor.
Çıkmak zorunda kaldım , babası ilgilendi benim yerime.
Ben aceleyle çizmemin birisini giydim, diğer tekini de giydim ve fermuarını bir çektim kiiiiii, çizmenin fermuarı bozuldu...
-Eeeee benim kıyafetim o çizmeye uygundu ama! Aşağıda servis de bekliyor, kıyafet de değiştiremem, ne yapalım siyah çimelerimi giyeyim o zaman dedim
Veeee giydim kahverengi kemer, mont ve çanta üçlüsünün altına gönülsüzce.
Saçımı da öylece topladım,
Anlayacağınız bugün Aysel Gürel modundayım.
Yukarısı kalk gidelim, aşağısı da b.k yeme otur diyen türde bi kıyafet durumu söz konusu.
Ofise girdiğimden beri masamdan kalkmadım, akşama kadar da kalkacağımı zannetmiyorum.
