Sayfalar

30 Eylül 2010 Perşembe

Sonunda kutladık....3 gün 3 gece :)

Geçtiğimiz hafta boyunca Elif'in doğum günü hazırlıklarıyla geçti.
Aynı zamanda işler yoğundu.Koşturmacayla 3 tane doğum günü atlattık.

Doğum günü pastasının 2 tanesini arkadaşlarımızla birlikte kendimiz yaptık şeker hamuruyla.İşte malzemeler hazırlıklar  ve ortaya çıkan pastalar....



Bitmiş hali....




Pasta süslerimiz...

Bu da son pasta...





Bir elin parmaklarını tamamladık bu yıl....
İyi ki doğdun canım kızım....İyi varsın kuzummmm.......
Seni çok seviyoruz.....

17 Eylül 2010 Cuma

Ama biz bunu sana uzun zamandır söylüyoruz annecim....


Dün babannesinden alır almaz başladı heyecanlı heyecanlı okulda yaptıklarını anlatmaya.
Anlattıkları aynen şöyle;
İlk önce resim yapmışlar.Ve Elif bir otopark resmi çizmiş.(Bende çok merak ettim nasıl acaba?)
Yaptıkları resimleri panoya asmış öğretmeni hepsinin.
Daha sonra öğretmen ağlamayan çocukların (hala ağlayan çocuklar mevcut) yüzlerini boyamış.Herkes ne resmi istiyorsa onu yaptırmış öğretmenine.
Elif yanağına kırmızı renkte bir kalp yaptırmış.Gece yatana kadar da sildirmedi.
Daha sonra sınıftan ayrılırken oynadıkları oyuncakları ve boyaları toplamak için öğretmenine yardım etmiş.
Öyle söyledi,  şaşırdım.Çünkü biz , söylediklerimizi anlamaya başladığından beri bunu söylüyorduk.
Oyun oynadıktan sonra ve yatarken odasını toplayarak uyumasını söylüyorduk.
Biz söylediğimizde bahaneler uyduruyordu.Başım ağrıyor benim , artık çok yoruldum sen topla diye benim üzerime atıyordu bu görevi.Bunu yapmış olması beni sevindirdi.
Ayrıcaaaa Elif'den dün duyduğum en güzel şey ise şu aşağıdaki olay ;
Gece yatmak için hazırlanırken, sütünü içti, dişlerini fırçaladı, tuvalete çişini yaparken dedi ki "ööyetmenim tuvalet kağıtlayını boşu boşuna haycamayalım çocuklay dedi anne o yüzden az kopay tuvalet kağıdından" dedi.
Oysa ki çok değil, daha bir gün önce tam dolu tuvalet kağıdı rulosunu banyonun ortasına boşaltan sen değilmiydin Elifcik? Daha önceden yine aynı şeyi yaptığında sana biz de söylüyorduk bunları annecim.
Öğretmen söyleyince farklı oluyormuş demekki....
Okulun faydasını görmeye başladık 2 günde....
Mutluyum ....Onun okul maceralarını dinlemek bize zevk veriyor....

T-shirt süsleme...

Sonunda bende yaptım.
Bu ilk deneme...
Fena değil.
Yani bloğa eklemeye değer diye düşünerek ekledim.
Düz beyaz bir t-shıtümün omuz kısmına kare şeklinde kestiğim küçük küçük sarı renk kumaş parçalarını ortasından büzerek diktim.
Omuz kısmında sık sık diktiğim kumaş parçalarını göğüs kısmına doğru biraz daha seyrek olarak diktim.
Bir tane de düz olan bir tacımın üzerine ince ince şerit halinde kestiğim aynı kumaşı elimle asılarak esnettim ve tacın üzerine bağladım.



15 Eylül 2010 Çarşamba

Okulda ilk gün....







Dün okulda ilk günümüzdü.
İlk olarak anneler, öğretmen , öğrenci tanışması yapıldıktan sonra veliler sınıtfan dışarıya alındı.
Ben sınıftan ayrılırken Elif'ten ilk anda tepki yoktu.Arkamı dönüp 5-6 adım attıktan sonra birkaç tane çocuğun ağlamısıyla birlikte Elif!i paçama yapışmış olarak buldum.Ağlayan çocuklar Elif'i de etkiledi.
Neyse ki diğer çocuklarınki kadar şiddetli ve uzun sürmedi.
Okuldan ayrılırken keyfi yerinde olarak ayrıldı.
Tam da bu iş oldu derken, bugün sabah okul yolunda başladı ağlamaya.
Eve gidelim dedi.Geri döndü yoldan.
Pes etmedik gittik yine okula.
Bugün sınıfta hiç kalmadık.Bırakıp direk çıktım.Hiç ağlamadı bile.
Yavaş yavaş olacak sanırım....
Ama bugün hala şiddetli şekilde tepinerek ağlayan bir iki çocuk vardı.
Onları gördükçe kendi halimize sevindim.
Bakalım ilerleyen günlerde bizi neler bekliyor...

13 Eylül 2010 Pazartesi

Yarın okullu olacağız...



Yarın sabah saat 10:00 gibi düşüyoruz okul yoluna.
Artık okula gideceğini geçen haftadan bu yana anlatmaya başladık babasıyla birlikte.
Diyoruz ki; seni deden bırakacak okula, sonra eve gidecek sen okulda kalacaksın, sonra okul vakti bitince yine seni almaya gelecek".
Elif'den cevap ise şöyle; "Hayıyyy dedem götürmesin, ben kendim giderim okula."
Yarın neler olacak çok merak ediyorum.
Bazı insanların yaşadığı gibi beni yanından ayırmayacak, ağlayacak mı ; yoksa "sen git" diyerek sınıfa girdiği  anda beni unutacak mı?
Bakalım bizi yarın neler bekliyor....
Çok merak ediyorum .
Ve çok heyecanlıym.Sanki benim ilk okul günüm olacakmış gibi :)

7 Eylül 2010 Salı

Nehir'e veda...

Nehir bugün Türkiye'ye dönüyor.
Ama istemediğimiz ve ummadığımız bir şekilde ...
Anne olmak böyle durumlarda çok zor.
Hepimiz benimsemiştik O'nun iyileşeceğini.
Ama aniden veda etti Nehir.

Allah ailesine sabır versin...
Çok zor bir durum.Kelimeler yetersiz.....

1 Eylül 2010 Çarşamba

Sonunda geldim buraya.

Uzuuuuuuuun zamandır taşınamamıştım.
Sonunda geldim buraya.Tam olarak sayfa düzenlemelerimi yapamamış olsam da dayanamadım artık.
Eski bloğumdaki yazılara da göz atmak isterseniz yan taraftaki Elif'ciğin resmine tıklamanız yeterli.